-
1 kar|cić
impf Ⅰ vt to reprimand, to rebuke (za coś for sth)- często był karcony za złe zachowanie he was frequently reprimanded for misbehaviour- karcić kogoś rózgą to give sb a caning- karcił syna złym spojrzeniem he gave his son a reprimanding look ⇒ skarcićⅡ karcić się to reproach oneself- karciła się w duszy za nieroztropny krok she reproached herself for having been so imprudent ⇒ skarcić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kar|cić
См. также в других словарях:
karcić — ndk VIa, karcićcę, karcićcisz, karć, karcićcił, karcićcony «udzielać nagany; ganić, napominać, strofować, karać» Karcić rózgą, spojrzeniem. Karcić kogoś za niewłaściwe zachowanie, za nieposłuszeństwo. Karcący wzrok. karcić się rzad. strona… … Słownik języka polskiego
